اگه از اول میدونستم که منو به پول میفروشی٬ مطمئن باش هرگز سراغت نمیومدم...
چون قیمت منو ندونستی... چون منو ارزون فروختی...
به آنچه که دارم قانع هستم. وقتی به گذشته فکر میکنم٬ میبینم هرچی که الآن دارم٬ روزی برام بزرگترین آرزو بود. پس الآن به آنچه که دارم قانع هستم.
از این به بعد میخوام آرزوهامو یادداشت کنم٬ که یادم نره هرچه که الآن دارم روزی آرزوم بوده.
حرفهایی هست برای نگفتن و ارزش عمیق هر کسی به اندازه ی حرفهایی است که برای نگفتن دارد و کتابهایی نیز هست برای ننوشتن و من اکنون رسیده ام به آغاز چنین کتابی...
چه بنویسم... چگونه از تو بنویسم...
آنقدر خوبی که قابل وصف نیستی... آنقدر خوبی که کلمات زیبا پیش تو کم می آورند... چه بنویسم از تو که خوبی تو را وصف کند... نمیدانم...
من رسیده ام به آغاز چنین کتابی...